Ik kan het elke collega zorgverstrekker aanraden. Bezoek af en toe eens een congres of event dat je kan inspireren, dat je doet stilstaan waar je mee bezig bent. Maar dat je tegelijk ook verplicht om vooruit te kijken, hoe het beter en anders kan, en vooral ZAL gaan. Het Inspire Healtcare Event van In4Care was wat dat betreft een schot in de roos.
Belangrijkste boodschap voor kinesitherapeuten: jazeker, wij kunnen een rol opnemen in de zorg van morgen. We hebben voldoende competenties en troeven in de hand om niet aan de kant geschoven te worden. Er liggen zelfs heel wat opportuniteiten te wachten waar we als bewegingsexperts kunnen in springen. Maar dan moeten we wel durven doorschakelen, ons openstellen voor innovatie en de handen uit de mouwen steken.
De thema’s waar het in de zorg van morgen zal over gaan kwamen er allemaal aan bod. Artificiële intelligentie (AI), digital health, value based healthcare, patient empowerment, virtual reality (VR), telerevalidatie, enz. Met sprekers als oa. Bram de Witte (futur/io), Koen Kas (Healthskouts), Marc Noppen (CEO UZ Brussel), … stonden er enkele straffe koppen, echte visionairs en futuristen op het programma.
Bram De Witte had het al vroeg op de dag over de impact van AI op de zorgsector en citeert Alvin Tofler wanneer hij wijst op de belangrijke rol van educatie in deze snel veranderende wereld en digitale (r)evolutie;
“Hoe zal onze job eruit zien binnen 30 jaar? De analfabeet van de 21e eeuw zal niet de persoon zijn die niet kan lezen en schrijven, maar diegene die niet kan leren, afleren en opnieuw andere dingen leren.” Vervang hierbij gerust ‘persoon’ door ‘zorgverstrekker’!
Ben ook instant fan geworden van zijn ‘Centaur Model’ (zie foto). Dat lijkt mij de meest zinvolle invulling van hoe we innovatie en technologie kunnen omarmen en onze menselijke eigenschappen alles behalve overbodig worden, integendeel.
Had ook erg uitgekeken naar de presentatie van Koen Kas, auteur van het boek ‘Your guide to delight’, een aanrader. Hij beschreef een model van gezondheidszorg waarin er verschuiving moet zijn van ‘sickcare’ naar echte ‘healthcare’. Want vandaag werken we in feite eerder in de ziektezorg dan in de gezondheidszorg. We behandelen mensen nadat ze zijn ziek geworden, gekwetst, geopereerd, en daarna zorg nodig hebben. Aan preventie doen we niet of nauwelijks, en worden daar al helemaal niet voor beloond. Dat moet gaan veranderen. In de zorg van morgen zal dit zelfs van ons verwacht gaan worden. Door middel van innovatie zal het in ieder geval mogelijk zijn. De technologische ontwikkeling zal ons gedrag drastisch gaan veranderen. Ze zal heel wat ‘frictie’ wegnemen en ons in staat stellen om onze patiënten ‘delight’ te schenken. Daarvoor zullen we wearables, sensoren, big data, AI, enz. kunnen inzetten en zo hen iets gaan aanreiken waarvan ze niet wisten dat ze het konden krijgen (‘the unknown unknown’): a personal (w)health assistant. Wie ooit de film ‘Big Hero 6’ heeft gezien, die snapt het plaatje.
Lijkt dat nog allemaal ver van je bed, niet voor morgen en al helemaal niets voor jou? Dan vergis je je. Misschien helpt deze quote, van Tom Van De Putte (co-founder Bingli), die ik stiekem zelf had willen gevonden hebben. We hoeven helemaal niet bang te zijn van al die digitale toepassingen die op ons afkomen. Innovatie (zoals AI) zal een kinesitherapeut niet vervangen, maar wel ondersteunen. “Maar het zal wel zo zijn dat zorgverstrekkers die die innovatie zullen omarmen en implementeren, zij diegenen zullen zijn die de zorgverstrekkers gaan vervangen die die innovatie niet hebben geïmplementeerd.”
Trouwens, tussen al het geweld van die bijzonder verstandige mensen en creatievelingen sprongen er wat mij betreft de getuigenissen van de patiënten uit die er het woord namen. De getuigenissen van Stephanie Veraghtert en Winde Joly Maes kregen heel de zaal stil. Kon ook alleen maar vol bewondering zitten luisteren. Laat ons daar het verslag van deze dag mee afsluiten, take home message: meer luisteren en meer doen, naar en voor de patiënt.
En oh ja, wat met de kinesitherapie? Heeft de kinesitherapeut nog een plaats in de gezondheidszorg van de toekomst? Er moeten slechts een handvol kinesitherapeuten op een totaal van 450 deelnemers aanwezig geweest zijn. Dat zegt al heel wat.
Eerlijk gezegd, ook ik heb even getwijfeld. De inschrijving had ik weken ervoor gedaan, maar toen de datum dichterij kwam ging ik me afvragen; ‘Heb ik daar wel iets te zoeken?’. Maar ondanks al die andere dingen die op mijn to do lijstje prijkten, overwon toch een sterk overheersend gevoel van FOMO (fear of missing out) en dat heeft ervoor gezorgd dat ik toch naar congrescentrum Ter Elst ben afgezakt. Na afloop van een boeiende dag keerde ik dan weer huiswaarts met een ander gevoel, een van FOBLB, oftewel ‘fear of being left behind’.
We zijn er niet, of op zijn minst onvoldoende mee bezig. En dat terwijl er zoveel opportuniteiten voor ons als bewegingsexperts zijn weggelegd! Of willen we onze plek laten innemen door anderen, die het wel begrepen hebben?
Want als we nog relevant willen zijn, dan moeten we beginnen met onze eindgebruiker veel beter te leren kennen: de patiënt. We moeten mee evolueren en inspelen op de verwachtingen die hij/zij heeft.
En wie ben ik om Koen Kas tegen te spreken wanneer hij in zijn betoog ook nog stelde dat het allemaal zal draaien om ‘health’, ‘education’ en ‘community’. Gezondheid en beweging zal cruciaal worden, en daarvoor zullen mensen terugvallen op ‘healthcoaches’. Laat ons alstublieft die taak opnemen! Laat ons ook innoveren. Laat ons ook dromers, durvers en doeners zijn. (foto 3)
To be continued. Toch?
Stijn De Mot
SmartEducation.be
